Gurbet

Gurbetin en ağır makamındayım
Keskin hançer dayanır sabrıma
Kahırlı volkanlar patlarken ruhumda
Ana, dalıp gidiyorum çaresizliğin girdabına

Sancının katranı dökülür dizlerime
Künyem sürgünde boğuluyor damarımda canlar
Özlemin soğuk kuyusunda kimsesiz mezarken
Ana, mahşer ateşiyle yanıyorum buralarda

Ağlarım gecelerden kangren yaralarım üşür
İçimdeki dağlara asarım hasretliğimi
Buruk ukdelerle acılarım birikirken
Ana, iniltili susuşlara hüzünle direniyorum