Gurbet

on yıl gurbeti var gözümün gözünden,
aramıza binden az koyulmadı kilometre,
yalan yok yolda aramadım seni hiç,
ve bir iftiraydı gidişin fakat yakıştı üstüme...

ses edemedim...

belki de serçeydin tutmasını bilemedim,
yani kuştur bu esasen uçar gider...
ben seni yazarken sen çoktan şiirdin belki...
bazı şiirler vardır kendi şairini seçer...

bu da geçer ?

on yıllık gurbet sana değil seni anmaya...
ben hep eylülde yüklenirim yazdan kalanı...
marta kadar da olmaz hiç soranım, inan...
soran olsa da ne denir... öleceğim işte..

bu gidişle...

bu gidişle güzelim, böyle güzeliyle gidişin,
en fazla kalbimden sola dönersin...
bin kilometre adımlarız ama adım saymaz aşk,
gidişinle güzelim bir kaç cehennemden betersin...

seversin...

seversin çünkü sen hiç sensiz kalmadın,
o da ayrı konu...
sana bakmak güzel tabi,
boğazda kör düğüm,
sinede yumruk gibi taşımak seni ?
İşte bak,
o da tam bana sorulacak bir soru...

sorun şu ki,

umut yok, vuslatı öldü gayrı...
ferhat gömüldü bir göçüğün altına,
mahşere çok hesabımız kalmadı artık...
hukukumuzun ise yok kendine hayrı...

hayır,

seni görünce Kabili affettim ben...
olur beni de affeden...
cehenneminden kaç adım kaçtığımın,
kaç mermi yaktığımın ,kaç badire atlattığımın,
hiç bir önemi yok... ölemedim....

yok ve yoksun...

ne kadar sana dönsem yine gurbetim sensin...
vurulup yere düşsem vatan toprağım sensin...
yolum durağım şehadetimsin...
canım, canımın ise havli yok artık,
sessizce boğulduğum denizim sensin...

on yılda bir Hayati