Gurbet Kuşlarıyla Göçtüğün Gün...

içimden geçtin şimdi ,
ansızın depreştin,
sızın ,sızın, sızdın
sızdın ,açık penceremden ...
doğan güneş gibi,
ya da güneş ,benzemeye çalışıyordu, sana.
bazı geceler ay oldun geceme
ay yüzünle ,yıldızlarla gecelerde
yani sen vardın gecem de, gündüzüm de
senle açardım gözümü
yumardım ve seninle.
içtiğim su, yediğim lokma
katığım oldun hayat sofrasında,
yani sevdiğim herşey
her renk,çiçek
değer verdiğim sendin, doğada.
soluduğum hava
duvara astığım resim ve
ayna karşısında karşılaştığım simaydın,sen
ve sen hiç bir şey söylemeden
bir göç akşamında
gurbet kuşlarıyla göçtün,
göçtün, dönülmezlikler ülkesine
sen giderken ,ben
sen, giderken ben
dur ,gitme diyemedim kadife tenlim
gitme de kal diyemedim
şimdi ben perişanlıklar ülkesinde
perperişan ,sefilin tekiyim
kimse bakmaz yüzüme .
yüzümü eskiten benim
gurbet kuşlarıyla göçtüğün günden beri...