Gurbet Kuşu

Gurbet kuşu oldum kala kaldım
Derdimi kimselere anlatamadım
Çok kahrettim çok ağladım
Teselli etmedi uçan kuşlar

Yalnızlığımla kala kaldım
Hırçınlaştım karalar bağladım
Küfür ettim çok naralar attım
İçimdeki boşluğu kapatamadı geçen zamanlar

Çok ağır kurşunlar yedim kan gölüne döndüm
Çok nefret ettim kendi özüme dönemedim
Yaralarımı hiç kimseye iyileştiremedim
Kala kaldım yalnızlığımla gün yüzüne dönemedim

Yalnızlığım en sadık dostum oldu
Hiç ayrılmadı yanı başımdan
Üşüyorum...
Çok üşüyorum... 6 EKİM 2011