Gurbet Ömür Bitirir

Karanlık gecelerde ışıldayan yıldızlar
Yüzlere süzüldükçe
Gönüllere rehavet akar
Eğer yıldızlar yoksa
Zifiri karanlık
İnsana endişe verir
Ah çektirir
Gurbette giden tren
Sıladan uzaklaştıkça
Yüreklere acı dolu bir arsız hüzün iner

Ayrılık yolu zulümdür
Zehirdir
Kahırdır
Her an büyüdükçe daha da büyür
Gurbet ömür bitirir
Acısı mutluluğu yok eder, acısı ölüm getirir

Gurbette aylar, yıllar geçtikçe
Büyüyen özlem çileye döner
Felaket olur
Elem olur
Acımasız bir hayata döner
Dahası gözyaşı olur yaşamı derbeder eder


Sılada yiğitlik asla sökmez
Variyet, zenginlik para etmez
Yürek ağladıkça mutluluk olmaz
Gurbette ki
Çirkinlikler sürdükçe gurbette olan hiç gülmez

Sevenler anıldıkça
Özlem birikir
Hasret büyür de büyür
Sıla sevdası
Ab-ı revan olur durmaz çağlar
Huzur gelmez, dertli yürek paramparça olur

10.01.2015
İstanbul