Gurbete Düşen Aşık

Şu gurbet eline düşen aşığın,
Kan dolar gönlüne gülmez bir zaman.
Sılayı andıkça kalbi depreşir,
Umudu sevinci bölmez bir zaman.

Her gün feryat eder her gün iniler.
Sılayı andıkça hüznü yeniler.
Sanki gözyaşında yürür gemiler;
Akil mi mecnun mu bilmez bir zaman.

Daima sıladan tarafa bakar.
Onulmaz derdine yeni dert takar.
Her ah! deyişinde şimşekler çakar;
Bulutlar saklanıp gelmez bir zaman.

Ozan Hadim der ki: gurbet çilesi,
Bir mendili yok ki yaşın silesi,
Gurbete düşmeyen nerden bilesi?
Aşık gözyaşını silmez bir zaman.