Gururlanma Pâdişâhım

Sen ey beyim, be hey ağam! Kör müsün sen, sağır mı?
Başındaki pire midir, bit mi yoksa yağır mı?
Öfke ile bakıyorsun, yoksa yükün ağır mı?

Vatandaşın yüreğinde nice feryat var, ah var.
Gururlanma pâdişâhım, senden büyük Allah var!

* *

Sen kendini ne sanırsın; bir dev misin, cüce mi?
Krallığın, saltanatın halkından da yüce mi?
Sen neyine güvenirsin, elindeki güce mi?

Vatandaşın yüreğinde nice feryat var, ah var;
Gururlanma pâdişâhım, senden büyük Allah var!

* *

Ağam geçer, paşam geçer, aradaki bağ geçer.
Ömür geçer, kudret geçer, selam geçer, yağ geçer.
Be hey usta! Devran geçer, zaman geçer, çağ geçer.

Vatandaşın yüreğinde nice feryat var, ah var;
Gururlanma pâdişâhım, senden büyük Allah var!

* *

Şu dünyadan arzın aldın, kâmın aldın, haz aldın
Hizmet için varım dedin, efeliği baz aldın.
Ne büyüktün... Zaman içre ufaldın ve azaldın;

Vatandaşın yüreğinde nice feryat var, ah var;
Gururlanma pâdişâhım, senden büyük Allah var!

* *

İşi gücü laf olanı özümsemez bu millet,
Sizi gözden ve gönülden düşürecek bu zillet.
Yakanıza yama olmuş gurur denilen illet;

Vatandaşın yüreğinde nice feryat var, ah var;
Gururlanma pâdişâhım, senden büyük Allah var!

* *

Aman! Dense, kibir yapıp sen dikine gidersin,
Vatandaşı sessiz buldun koyun gibi güdersin.
Bu saltanat ömür boyu sürüp gider mi dersin?

Vatandaşın yüreğinde nice feryat var, ah var;
Gururlanma pâdişâhım, senden büyük Allah var!

* *

Şimdi artık susuyorum, ben söyledim sözümü.
Yüce Mevla'm bağışlasın, karartmasın yüzümü.
Nefsim için tek söz etmem, bilen bilir özümü;

Vatandaşın yüreğinde nice feryat var, ah var;
Gururlanma pâdişâhım, senden büyük Allah var!

(01.45 - 03.10.2011 / İSTANBUL)