Gururlu Nefis

Bilki gurura düşmüş nefsim;usanmayacak bu gönül allah demekten.
Az çıkıyor kısık sesim;asla vazgeçmem davamdan,çıkmadan son nefesim.
Sanarsın kursakta kalmaz hevesin;kadifeyle kuşanmayacak cesedin.
Havalısın dünyalar servetin;cevap ver!Var mı yarına çıkabilme senedin?

Diyorsun yazlığa 4. katı çıkayım;açıvericem kesenin ağzını.
Duysana feryadı...Zalim zulmünde,-bıçak açmıyor- mazlumun ağzını.
Canım...!Yaparsın yardımı elbet;günlerimi bitti senenin.
Bilmiyorsun dokundu belki de dikildi bile kefenin.

Düşünüyorsun emeklilikte;gidivericem bayramda namaza.
Haklısın;mahzuru yok...Dini bütünsün;gitmedin klise ile papaza.
Kasılırsın son model ithal araba;paralar yığılı şifreli;çelik kasanda.
Yine mi çilingir sofrası kurdurdun;çalışma masanda.

Din anılır beraberinde cami ile.
Yiğit birliğinde çağrılır namı ile.
Övünsene peygamberinin şanı ile.
Kurtuluşa -ışık hızı-ile git;yol alma körü-körüne kağnı ile.

26 Ocak 2010 28 şiiri var.
Yorumlar