Gurursuz Kalemim

Sözlerine kapıldım şiir olup yazıldım,
Sayfa sayfa sen döküldü kalemimden ,
Hece hece döküldün gözlerimden ,
Ve iliklerime işledin satır satır,
Nedir sendeki bu şiir sevdası ,
Nedir bende ki bu yazma aşkı ,
Ne olur bilinmez belki bunların hiçbiri okunmaz,
Nasıl yazıldı kimse bilmez,
Dertli dertli kelimeler,düşünceler ve geceler,
Sensizlik her satır sonunda çarpar yüzüme,
Yüzüm arsız kalemim gurursuz hala seni yazar yokluğunda,
Olmayışını ne ile anlatsa nafile yoksun!
Neredesin belki de kiminlesin ?
Nedir bu sonsuz cevapsız sorular
Nedir bu kalemimin arsızlığı ,
Ah ah yoksun bu yazılar esir aldı kalemimi ,
Engelsiz duraksız kırıla kırıla ;
İçini döküyor beyaz sandığı kağıtlara,
Oysa sensizlik her şeyi o kadar kirletmişti ki habersizdi ,
Ve hiç bilmeyecekti bunu
Soluksuz kalıp masa başında sadece şiirleri canlı duracaktı