Güvensen

Ağzımda acı bir kahvenin hatırını bıraktın
Gönlümde parmak izin kaldı
Katiller olay mahaline dönerler
Seçersin sevgilim
Sağdan mı, soldan mı döneceğini...

Hayatımda hiç geçmeyen bir yaranın çaresizliğini
Kelebek ömrü sandığım hercailiğimin sensizliğini
Hiç bitmeyen şarkılarımın edepsizliğini
Bende çokça sen bıraktın.
Alamazsın sevgilim
Ben bile alamadım benden seni
Senin hiç gücün yetmez

Evlenenler, nişanlananlar, yeniden sevenler...
Hayatın yeni sayfalarında yepyeni öykü yazanlar
Ben her yeni sayfaya senin izinle başladım
Geçmeyen mürekkepli intikamındayım
Kodese tıktım hayırsızlığını
Beş para etmezdi hayallerim
Yine de gönlüm razı olmadı
Çalamazdın, atamazdım, kıyamazdım.

İki adım git sevgilim
Sadece iki adım
Üç adım gitmek geri dönmektir
Gitme üç adım!
Sen dönmeyi beceremezsin
Dönmeler bana yakışır
Seç sevgilim
Sağdan mı, soldan mı, beladan mı senli çaresizliğim...

Gözyaşlarımda çamurlu yanlarını
Sözyaşlarımda hakaretlerini
Özyaşlarımda suskunluklarını bıraktın
Getir oradan tek bir kadeh
Namusuna, şerefine, bir de sevememişliğine...
Sen iç sevgilim, ben sarhoşluğumun en dibindeyim
Çıkaramam kendimi
Seven gelir diyorlar
Yolunu kaybettiğini bilmiyorlar
Sus, sen de söyleme!
Ben de...
Bozmayalım bu yalanı

Seven gelir diyorlar
Dönmek nasıl olurdu?
Dönmeyi öğret bana
Kendine dönmeyi
Kendine nasıl dönerdi insan?
Alamadım ki senden beni
Virajlı yollarım namus belasından içerideler
Acımadan vurmuşlar kahpe düzeni
Seven kadir kıymet bilir amma
Sevilen kadir olsa da kıymet bilmez
Seven hep gider sevdiğine amma
Sevilen görse de kördür, sevmeyi bilmez

Bana şarkı yazdırdın
Enseledin tozpembe hayallerimi
Yine olmadı, çaldın
Şimdi kimi severim?
Kim?

Umudumda fakir nöbetimi
Ötekileştirdiğim ağzı yamuk mutluluğumu
Biraz da seversin diye kattığım aşk şekerimi çaldın
Bir hırsıza gönül vermişim, arsızım...

Zamanımı da çaldın
Feda ile heba arasındaki farkın netliğidir aşk
Feda ederken düşlerini, heba eder güzel günlerini insan
Güzel günlerimi heba ettim, fedalar vedalardalar...

Salın öylece
Sinsi gülüşlerin hercai kelebeğin orospu damgası yemiş hâlidir
Gülmeyi de sen öğrettin, ağlamayı da
Sen gül şimdi...
Fikrimden akarken gönlüme
Ömrümün ziyanısın her gece
Gül sen şimdi öylece
Son gülen iyi mi güler bilmem amma
Bu aşka yıkım bulaştı bir kere
Enkaz altındayım
Kurtarma beni
Senden gelecek iyilik,
Nefretten gelsin.

Güvensen...
Sen bana bir güvensen
Kendine hayrı olmayan bir deli
Aşka çamur atmış belli
Şimdi yut sözlerini
Boğazında kalmasın diyen nefret olsun!