Güvercin Avlusu

sirenler düşürüyor bakışların ayazlarıma
sensizliğime direndiğim senliğim suskun
gidişinin protest sancılarından boşalıyor
çığlıklarıma yakamozlar
aciz dilleri, elleri ,seni tutmayan kökleri vaktin...

kalleşliğinin izleri avaz avaz haykırıyor
tam ortasında onyedili koynumun
duruşunda bakır tutan gözleri safir güllerimin
vurgusu postallarında düğüm düğüm
haydut ayartan ıslığından karanlığın
korkularımın uzuvlarına yetişiyor

devrik bir sevda güvercin avlusunda
ağır yaralı
ölüsüne arşın arşın kurşun yağdırıyor
rüyalarıma küsen gözlerin...

ah!uçurtma sevincine çocukların
rüzgar giydiren soluğu doruklarımın

es geçlerimden baharlara süzülen nisanlarım
bir çekimlik kenevir sarhoşluğundan,
kopup gelen cesaretim
deliliğim...

türkü türkü yangınlarımda dolaşan sevabım
kanımda ki zehir ,
günah...
neredeler!

çık gel! Be kahrolası
üzümler,
uçlarında salkımlarımın kırmızı şaraba kesti

dudaklarımda kanyağa sevdalı
ayyaş şopar!

çift fıskiyeli endamda
yüzgeçleri mercan avuntulardan aşırma gençliğim
zamansız uğultum
begonvil krizlerime aldanmış
bir parça gök mavisi

solungaçlarıma inen ,
bir nefes aşk

olmuyor işte
psikopata bağlıyor duraklar
portelerimin dizisi darmadağın
derinliklerimde tutuklu ışığı şafaklarımın

gel !Dürt
aynı nakaratta takılıp kalan plağını kapakcığımın
tik taklarına vurup durmasın solfejlerimin

öyle! Bakmasın Halikarnas Yazı
böğürtlenlerimden geçip giden kortejlerine gençliğimin
körfezde çillerinden topladım güneşlerime
sarı desenli fistanımda
buhrana dönen ferine gülüşlerinin

hayallerime dolan
tan çiseciklerinde çırpınan martıları Bodrum'un
öyle bakmasınlar!

Zührelerimde ki çıplak nişanda sızısından sevişlerinin
ırmaklar akıyorken halâ
kızıl ötesi kirpiklerde beslediğim denizlerime

imdadıma yetişsen!
kırsan belini ünlemlerimin
avluda çınlayan senliğime çarpan güvercinleri salıversen
delfinyumlardan yırtılan sabaların
ağzını kapasan

o ses!
bir eldi belki de birkaç
el senin elindi ya!
vuruldu tüm makamları mavilerin...