Güvercinler

Ben yeniydim şehirde
Onlar ise hiç eskimemişlerdi


Güvercinler uçururduk
O fakir...
Fakir olduğu kadar da
Mert insanlarla dolu
Eski mahallemizde...


Varoş sokakların
Yasak sevdalarının
Gizli tanıkları olduk
Yasak bahçelerde gezerken


Çocuktuk hali ahvalinde
Oyunlar oynardık
Gazoz kapaklarıyla
Kibrit kartlarıyla


Sonra büyüdük
Ekmeği kazanmayı öğrendik
Zabıtalardan kaçmayı
Hayata kafa tutmayı


Hayallerimiz vardı
Hayal kırığı her anımızda
Çok şeye gerek yoktu
Gülümsememiz için


Bir de
Güvercinlerimiz vardı.
Muharebe...Sütbeyaz...Paçalı
Pazarları uçururduk onları.


Güvercinler umutlarımızdı bizim
Bazılarımız kanatlandı onlar gibi
Umuda vardı
Bazılarımız öğrenemedi kanat çırpmayı
Öylece kaldı...