Güvercinlerin Masumluğu/Masalların Temiz Bahçesi...

KADIN

Sen acımasızlığını hapsettin defterine
Sayfayı çevirmekten hep kaçtın
Üstü kapalı bir kapa sığdırdın kendini
Göğün alabildiği kadar haykırmadın içindeki sevgiyi
Düğümledin yıldızlara gözlerini
Sunamadın gözlerimin ilerisine aşkı?


Bense nefes kadar yakındım sana
Hep yanında çarptı kalbim
Gözlerim gözlerine emanetti sanki
Arkama bakmadan koştum
Acılardan çoktan vazgeçmişim meğer
Ezberlediğim türkü senmişsin
Hem öfkem hem huzurummuşsun
Güvercinlerin masumluğuna perdelemişim varlığını
Her güvercinin kanat sesinde çığlığım ulaşsın sana !




ERKEK

Sen masumdun
Gözlerin maviyi çalardı gökten
Aşkın nur kadar temiz ve duruydu nur
Sesin rüzgâr kadar serin
Gülüşlerin masumluğun aynası gibiydi
Kalbin aydınlığın simgesi
Sen vardın ya masallardan vazgeçmişti bu adam
Şimdi her masal kanla karılıyor kulaklarıma


Bense yüzünü gözlerimin arasına sakladım
Acımasızlığımın esiri olmuş bedenim
Söylediğin gibi sende değişmişim ben
Çoşkun maviye saldım kör yanımı
Bu adam sensiz nefes alamıyormuş meğer
Küçük sevinçlerimin sebebi senmişsin
Kendimin katili ben !
Bilirim gelmezsin
Bilirim arkana bakmadan koşamazsın artık
Bilirim yine kaybetti bu adam !




KADIN VE ERKEK

Susmalıyız artık
Silmeliyiz ne varsa gözlerden izimizi
Asmalıyız sevdayı gecelere
Kaldırmalıyız yorgun yüreği sandığına
Geciken hayatı yeniden yaşamalıyız ayrı yollarda
Sadece hayatı sevgilim yeni bir seviye yol almak yok

__Güvercinlerin masumluğundasın

___Masalların en temiz bahçesindesin


Belki kör karanlıktaki bir damla ışık gibi
Belki de ışığın içinde siyah bir nokta gibi
Yinede bize hitâben bu aşk ve ışık -sevgilim-