Güya

Sen ile ben,
Yani ikimiz işte
Birlikte yürüyüşe çıkmışız " güya "

Bazen el ele, bazen kol kola
Sarmaş dolaş oynaşa oynaşa
Saatlerce yürüdükten sonra
Kendimizi bir parkta bulmuşuz.

Parkta yemyeşil koca bir ağaç
Üzerinde kuşlar böcekler
Altında, boş eski bir bank,
Etrafta, birbirleriyle oynaşıp sevişen
sevgililer aşıklar.

Ben demişim ki sana
Gel otur, sevindirelim;
şu boş eski garip bankı
' Niye ki ' demişin; sen
Niye si var mı ?
Sen bensiz, ben sensizken
Aşktan yana sevgiden yana
O boş olan ruh halini düşün
Demişim ben.

Evet çok haklısın
' Haydi! oturalım hemen ' demişin sen
Boş eski bank
' sevinmiş bu işe"
bank dile gelmiş.
Eskidiğim için oturmaz üzerime kimse,
o yüzden kırgınım aşıklara biraz
gelin siz oturun bari biraz.
' bak sizi burada kimse tanımaz '
' Bilirsiniz herkese , zordur acımak '
Siz acıdınız kimsesizliğime işte,
Size yardımcı olmak isterim biraz kaçamak.

Olur demişiz İkimiz birden !
Ve oturmuşuz;
eski bank üzerine.

Dile gelen eski bank, seslendi " Güya "
hadi; durma da
' o gür sesinle iyice bir bağır '
' Korkar kaçar, ne varsa şu parkta '
Ben de Seni, biraz koklar okşar bu anda.
Demiş eski bank !
' Olur ' demişim hemen ben.
Başlamışım bağırmaya,

" seni seviyorum "
' seni seviyorum '

Bir çatırtıdır patırtıdır başlamış parkta.
Ne kadar varsa kimse
kimi saklanmış kimi kaçmış
kalmamış kimse..

Ve bu fırsattan istifade
Sana dikmişim gözleri,
Dökmüşüm tatlı sözleri,
Tutmuşum elleri,
öpmüşüm öpülecek yerleri
Mutluluktan yana yorgun ve argın.
bize müsade artık bank
'Ne güzeldi '
Bu yorgunluk..
'ikimizi de mutlu ettin bak '
Bank gülmüş, demiş ki.
'Gerçekten gür bir sesin var '
'Öyle ki, az daha ben de;
korkup kaçacaktım '
'Senin aşık bir deli olduğunu unutup '

" eski bir bank "
Böyle demiş ... GÜYA ...

(N.K. 18 Ocak 2010 )