Güz Şarkısı

kül yüzüne ne yağmurlar yakıştırdığım

melâl bulduğum, lâl olduğum, helâl solduğum

içimin yangınlarını tutuşturan zümrüdüanka ey

fay hatları kalbimin

zincirlerinden boşanmış bir lodosun uğultusunda buluşalım seninle

isyankârlık alfâbesine hüzünkeş harfler ekleyelim

tekinsiz bir sultanahmet ikindisinde

allah'tan alacaklı insanlarla dertleşelim

astığı astık, kestiği kestik adamlarla dövüşe-sövüşe

kekeme bir zamanın koynunda semirirken güz

atlar ve bulutlar ve çocuklar, köçekler

kötücüllükleri iterken yaşamaklardan bir bir

deniz eskisi çırpınışlar üşüşür senin kalbine

burukluklarla bezenmiş mahzurlu güzellikler

bak, ben senin kalbine milimi milimine

ergittiğim bu şiiri devrediyorum

orostopolluklar oradayken hazır ve nâzır

ve hiç kimsenin gözyaşı kimseninkine değmezken

susma öyleyse, susmanın sırası değil