Güz Vurgunlarında Söylenir

'' Seni dilenen gözüm kör olsun ''




Güz vurgunlarında söylenir
Miadı dolmuş hüzün türküleri

Begonyaları kaçak sokaklarda atılır
Yorgun ve kısa adımlar

Şafak yorgun tüner , sırtı kambur dağ yamacına
Hiç doğmamış ay aydınlıklarında

Uykusu çalınmış müezzin susturur güvercini
Saba makamlı sabah ezanında...


Aşkları yitik şehrin
Benzi soluk kalabalıkları, çoğaltır sedasını kaldırımların

Başıboş yürekler savrulur,hazan misali
Piçleştirip ihaneti.



Hayalleri gölgeli umutlar benekleşir
Çiçekleri firari parkın,kırık kanapelerinde

Akşam öyle yakar kandillerini minarelerin
Bir tutam sevda dilenen yalan yüreklerin üzerine

Sahte adaklar siyaha boyar,rujlarını silip hayatın
Bencilleşen dudaklarda haramlaşır dualar.



Siyah gözleri yumar,çelikleşen kirpikler
Ve delikli kuruş olur,umut

Bir metelik düşer sakalı kıvırcık dilencinin aç avuçlarına
Aşksız şehrin aşkları kadar ucuz.