Güzel Günlerin Bahtına

be adam
bilmez misin?
yaşamın dengini
ruh alemin renkli düşünü
emeğin sefaletini ç/ekersen
maviye çeker g/ünlerin

zemzem suyunu içer'misin
ehli oldun güzele
kaf dağın sultanı
kırılan gönüle

kayan bir yıldız işiğini g/ördüm
yeminle dolaşan sevda ruhları
uyuttun
beslediğin ruhları
sonra saldın ç/ayıra

eken biçen kayra k/almadı
dolablar dolanır
dere tepe gider ayak
çok bekleme k/eşkelere

can dost cafası çekersin
derbeder gönül b/ağları
ancaları kancaları astık
aşk defterine yazılan

sevdaya gönül bildiğin
ihaneti köz eder
gözlerine doyum olmadı
yoluma seyran eden güzel

be adam
güzel gördün
seni gördüm şad oldum
ömrüme sevda doldurdun
güzel günlerin bahtına

_gamzesi düştü gözlerine.

19 Ağustos*11*

*güneşinle barış topla yüzüne gülsün g/özlerin*