Güzel Sevdaya Ölüm Yakışır

*...düşünüyorum ve yok oluyorum...*

tarihin geçmiş karanlığında uyanıyorum aydınlıklara
seninle birlikte ışığınla adım adım yürüdüm
yollarına düşler sardığım hasretle öpesim geldi
gül yüzlü gözlerini

düşünüyorum
hz. İsa nın çarmıha gerdiğinde ne hissettiğini
hissediyorum zalimin zülmüne can çeken canları

şimdi ne düşünüyorum
bilsen darağaçlarda gülümseyen canları
umuda giden yollarda kayıp olan gençliğim

rüzgara kapılan ak gelinliğimle dara düşen umuda uçuyorum
ve seve seve ölüme göz kırpan yürekleri

ölümleri...
idamların nedenlerini yazılanı toplarsak birazda düşlerimle
yalın ayak yürüdüm
o yolların güllerini ağaçları ve insanların acı tatlı gülüşlerini
ne yaptığını geçmişi geleceğe taşıran acıya gülümsüyorum

her ne pahasına olursa olsun
ölümü düşünmeden geçmedim güzel bir sevda uğruna
güzel bir ölüme gülümsemekte var
bu bugün de dün de b/öyleydi

nasılda yürek yanmaz deniz kadar yüreği çift çatal
nasıl düşünmem yiğidi vuran canileri
ülke düşmanı yobazı kahraman vatanseveri düşman
s/atan satana memleketi uyuttular kirlenen ruhlar yabana

yine düşünüyorum
ülkemin karabahtsız kaderini
coniler sarmış uşakları kirlenmiş ruhlarıyla
yurdumun öksüz neferleri can çekişirken

seni düşünürüm
açlik sefaletin nedeni
yoksulun aşını ekmeğini göz koyan yankileri

severken ölüme meydan okuyan gül yüzlü canları
adını yazdım bulutlara ağlayan gözyaşım yağmurlara

dedim ki!
güzel bir sevda yeminine ölüm yakışır
seni sevdanı hasretime sardım
tükenmeyen yollarda

01*08*12*Karataş