Güzeldi

Güz/eldi ömrümün son nahtı...

Delip geçerken zaman gençliğimden
Düşüp kalktığım günler de oldu.
Eğriydi bazen hayatın basamakları
Bazen de koşarcasına dolu düzdü
Saniye/sel devinimler
Yaşamaya bir gün daha,
Bir gün daha
Toprakla öpüşmeye yakın olurdum

Kimi zaman aşkla çiçeklenen tarlada;
Kışlanan bekçisi olurdum hayatın
Ağız dolusu gülmeği unuttum
Hafızası yittik okyanuslar gibiyim
Y/oklar hedefindeydim hep...
Hayat şöyle böyle...
Bir yelkenli gibi salınıp durdum
Elbet bir gün
Duracağız son bir durakta, bilirim;
Bildiğim en çok sevdiklerimizden
Darbe aldığımı...

Güz/eldi ömrümün son nahtı

Baş başa benden biriyle,
Yaprakları dökülmüş
Bahçelerde dolaşırdık
Bin dert ondan, bir şiir bendendi
Gerçi ne ozan, ne şair ne de bilgeydim

Kalabalıklaştıkça yalnızlaşır insan
Çoğalıp da bozulan nesillerdendik
Âdem'den bu yana bu böyle...

[email protected]