Güzelliğini Al da Gel

tebessümlerimi kiraya verdim
yüzüm gülsede
içim ağlıyor
acılığı ondan olsa gerek
sebebi sensizlik
yokluğunda ki hasret
ayrılık
ölümün beşiği misali
yara bandı fayda etmiyor
yürek olunca sancısı
gönül karalar giyinmiş
yokmu şu hüznün perdesi
zamanı örtüyor
ama
bende şansı yok
sevdamda isi
kalbimde izi
varsa artık gitmiyor
silinmiyor
ebediyete
kader
kader gibi
gerçeğin bana olan nasibi
bedenim üşümüş
ruhum kayıp
sevaplar günahlar
bayram ediyor
benim tek can simidim ne olabilir ki
senden gayri?
güzelliğini alda gel
koluna takta gel
açsın çiçekler
ötsün bülbüller
bahara koşta gel
yıkanırken gül kokusuyla
nağmeler
yüzümüz gönlümüz
olsun hayat
hayatta sözlümüz
sonra ondan ötesi
ve ertesi
belki cennetin
ta kendisi...

(Berlin,20.09.2013)