Haberci Kuşlar

süt mavisi
o dudakların
korkutur beni
sanki bakır bir kabın
solmuş kenarındayım

bu geceye mahkum
içimden çıkamayacağın bir
cümle, dilimin ucunda
ve diyemiyorum
üzülmekte var hani

ölülerin yanıbaşında
uzun ve sancılı
nöbetlere amade;
budur talimgah
çetin cenkler

yabancıydık birbirimize
iki dağın
birbirine bakmayan
kibirli ikiyüzü kadar
habersiz biri birinden

batan güneşlerim
sana doğacak
sen bensiz, ben sensiz

bu işler sırasıyla bana sorarsan
güvenme kendine

iki avucumun
içinden
birgün
güvercinler çıkacak
adresi olmayan mektuplara çengelli

süzülürken peşinden
gelmek düşmezdi aklıma

ne garip
çıktığım en heyecanlı yolculukta
aklımda olmayan ağlara
alabanda olmakta
varmış meğer

geçer bunlar
geçer elbet
bir gün, bakarsın
paraşüt açarız
baharın ilk defa doğduğu çayırlıklara

(orada buluşalım...)

(bekliyorum...)

(hiç vazgeçmeyeceğim...)

(sen bil yeter...)

26.06.2012