Haberin Olsun Güzelim

Resmi gazeteden bir vesika cebimde artık
'Ölümü O'nun elinden olan aşkım hükümsüzdür...'




Kal demiştin
kalakaldım
ama sen gelmedin...

Lal demiştin ya gözlerinde
gidişlerini dinledim hep...

Oysa ben yüreğimin her Met'inde dökerken dudaklarımı şiire
sessizliği oynadın daha mutluluğun ilk Cezir'inde...

Bunlar sana son sözlerim güzelim
haberin olsun seni terk edeceğim...

İlk nefesle kokmak isterken teninde
bir sabah kapımın eşiği miydi
elden bırakılmış mektuplu gidişlerin?

O da kimsesiz bir çocuğa verdiğin
üç kuruşluk bahşişle öyle mi...
söylesene kendin niye gelmedin?

Sen gidince
önce meyhaneye d/adandım
duvarlarına çizildim saki eliyle
adım artık
'zürefanın düşkünü'
sayende...

Kaç düşte ayıktım
kaç gerçekte sarhoş
hatırlamıyorum
bildiğim
her gidişine kadeh kaldıran
bir adamın solgun yüzüydü
ve gülmüyordu artık aşka...

Aksak konuşuyorum artık
yüreğimin topuğu delik
ve bu senden yadigâr bana
gözün aydın
cümleler devrik artık sokaklarımda...

Baştan ayağa düğümledim
elinle açtığın yaralarımı
bir gözlerin kaldı hatırımda
hala kapatamadım...

Sökün eyledi dertlerim yine
üzülmüyorum desem de inanma...

Bir dost
'demiştim' diye fısıldıyor kulağıma
biliyorum
demişti...

İyi ki recmetti içimdeki kördüğümü
meğer aşk denen şarkı
gözyaşımdaki tuzun
ruhumdaki yarayı dağlamasıymış
artık anladım...

Geldiğinde gülücük tanrısı
gittiğinde kalp ağrısı
çekemiyorum artık geceyi
gündüzde de yoruldum...

Başımıza ayrılık ödülü koymuşken adın
ihbar ettim aşkımızı
artık aranıyoruz...

Kendiyi iyi bak
bu sefer ben gidiyorum
öyle habersizce değil
gözlerinin içine baka baka söylüyorum
haberin olsun güzelim
seni terk ediyorum...


10.02.2013 / Şair-i Gülhan...160