Hadi....

Vurgunlara mı? düştün hey!yüreğim,
Yığdın bütün ümitlerini bir kenara,
Neler öldürdü? yaşam sevincini,
Utanma! söyle hadi!!!

Bir gülüş mü?yerle bir etti seni,
Lafları mı? delik deşik etti yüreğini,
Hangi güç titretti ellerini,
Utanma! haykır hadi!!!

Tükendikçe sustun bir yerlerde,
Her yorgunluğunda yığıldın boşluklara,
Kaçtıkça koşamaz oldun zamanlara,
Utanma!gör hadi!!!

Bir elinde umudun,
Bir elinde imkansızlıkla yasadın,
Yaşamın en zor noktasında mantığınla zıtlaştın,
İki kelimeye geleceğini sakladın,
Utanma!konuş hadi!!!

İnanmakla anladın inandıkça aldandın,
Duvarların arasında kaldın,
Her köşede onu anımsadın,
Ve en kötüsü yasadıgını sandın,
Kader sana öl dedikçe, aptal rolunu oynadın,

Zavallısın hey! Yüreğim,
Sonları hep atladın,
Ama ışıklar, perdeler kapandı,
Koltuklar boşaldı...
Söyle oynayacak kimin kaldı? neyin kaldı?
Utanma! anlat hadi!!!
Bak ben dinliyorum seni...