Hadi Gel
Tek tek öp,
Hüzünlerini ve dünlerini, vedalaş;
Koy yüreğindeki yerine ve unut.
Damıt gecelerini, temizlen.
Yüreğini sessiz akıntılara bırak,
Yönetme rüzgarlarını,
Bırak küreklerini, dinlen.
Kapa bütün ışıkları ve kıyılarıma gel,
Her dalgada binlerce çoğalarak.
Hadi gel.
Yalnızca,
Gözlerini ve kemanını getir.
Gerisi kendi gelir.
Gözler ve keman... Kesinlikle gelir gerisi. O değil de abi şiiri iki farklı şekilde okudum. Daha doğrusu ikinci okumada son iki bölümü görmezden gelince aslında insana çok da güzel nasihatleri var şiirin. Hani böyle uzun uzadıya okunup sonunda aman bize ver olacağına varır, dert etme, kendi hayatına bak diyen kitaplar vardır ya hah o koca kitap ilk iki bölüme sığmış... Yetenek, tecrübe ve şiir bir araya gelmiş ihya etmiş bizi... Var olasın. Sevgilerimle...