Hafiye

Hep beni aramış hep beni bulmuş
Dertler peşim sıra hafiye olmuş
Tacını tahtını gövdeme kurmuş
Zağlı hançerini bağrıma vurmuş

Uçurumdan itmiş atmamış beni
Pazara götürmüş satmamış beni
Esir rehin diye tutmamış beni
Varmış zülfiyara hediye vermiş

Tanıtmaz kendini saklar sinemden
Ağrıyı acıyı paklar sinemden
Arada sırada yoklar sinemden
Bilmem acep beni ne diye sormuş

Daha tanışmadık bunca zamandır
Ozanca'nın derdi gam-ı amandır
Göz göz olmuş yaraları yamandır
Dert ile yaşamak bir hayli zormuş

Ozanca/İzmir