Hafızaya Düşen Titrek İnsan Dokun Kalbe

Yürürken adımlarımı sayıyorum
adını zikretmemek için
aklıma esiyor
avuçlarıma kayıp düşüyorsun yıldız misali
dua ile açıyorum ellerimi Rabbim' e
amin demiyorum olmayacak hayallere
yemin etmiyorum yalan sevmelere
kanmıyorum her seni seviyorum diyenlere.

Yastık altında gözyaşı biriktirmiyorum
döküyorum denizlere
açıyorum tüm perdeleri
savuruyorum gökyüzüne
tenine düşsün diye
içini titretsin diye.

Her harf seninle başlıyor
ve
her harf seninle bitiyor
içinde aşk var
acı var
içinde nefret var
ayrılık var
özlem var
bunların hepsi sen varken var
sen yokken
soğuk bir kış gecesi ve ayrılık şiirleri var.

Şimdi!
Hafızaya düşen titrek insan
dokun kalbe.

Çizgilerim bir uçurum sonu,belli belirsiz ayak izlerim
temize çektim sayfalarımı
aşkta kumar oynamayı bıraktım
o piti piti saymıyorum artık
ya da ağlamıyorum
yeşil yaprağa gazel demiyorum,demiyorum işte !
Mesela
senin yanında günah günah olmuyor
ben kendim olamıyorum
gündüz gece
gece de gündüz olmadığı gibi...

Ben!
Sadece senin oluyorum.
Ya sen?