Hain Ayrılık

çok fena yakaladı bu kez beni,
hain ayrılık..
karanlığın içinden geldi,içime girdi,
aydınlığımı alıp gitti..
pusuya yatmış meğer,
avını bekleyen avcı misali..
gecenin koynunda uyuyan,
yılların özleminin demlendiği,
gönlümde hapsolan,
ciğerimi söküp beni nefessiz bırakan,
hain ayrılık..
habersiz yakaladın beni.
rüyama gireydin keşke.
masallarla uyuttuğun bedenimi,
gecenin çığlığı olup,
bir kez üşütseydin keşke.
bilemedinmi yaşanmamışları yaşayacaktı
bu gönül.
anlamadınmı,noktaları unutacak,
virgülleri sıralayacaktı,bu gönül.
hain ayrılık.
pencereden baksaydın hiç değilse bir kez,
bir kuş olup,pencereye konup,
gözünü bir kez kırpsaydın.
gönlüme yıldızları dizmiştim parlak parlak,
bari birini söndürseydin.
çocukluğumdaki çocuğu salıncağa bindirdim kaç kez,
bari bir kez düşürseydin.
hain ayrılık.
bir kuş kondu şimdi pencereme,
gözünümü kırptı ne,
gönlüme baktım,bir yıldızım sönüyor.
çocukluğumun çocuğu,yere düşmüş ağlıyor.
hayatımdaki tüm noktalar,gözlerimi karartıyor.
hain ayrılık.
işte şimdi gördüm seni,
gönlümün gözü ağladı şimdi,
geciken veda yüreğimde sessiz bir ıslık,
kalan tüm yıldızları söndürdü şimdi.