Haketmedim Yalnızlığını

Yalnızlığını haketmedim ben,
Beni kalemimden dökülen tasvirlerinle;
Başbaşa bırakmamalıydın,
Eskisi gibi de özlemiyorum seni;
Daha bir arttı içimde özlemin,
Sanki bir ömür vuslat olmussun bana;
Gurbetindeki bir yolcuymuşum gibi,
Sanki sana bir ömür oruç tutmuşum gibi,
Can yücel misali;
Hani iftara doğru susar ya insan,
Yokluğun o denli yakıyor beni,
Söyle ne zaman okur sende ezan;
Bir yudum su gibi özledim seni,
Yüzünü, gülüşünü,gözlerini,
Senle geçen günlerimi,
Hergün;
Sensizliğime uyanacağım diye,
Uyumaktan da tiksindim artık,
Yalnızlığım yanımda kalabalık,
Oysa ben;
Sakinliği severim...