Hakk'a Giderken
sensizleşiyor zaman,
örselenmiş yüreğimde
bıraktığın kırıntılarla besleniyor
göçmen kuşların vedası...
ihtiyar bir ikindi vaktini
gösteriyor zaman,
avlusunda abdest aldığım
buruşmuş ellerimde kayıp gidiyor zaman...
griye çalan sakallarım kadar,
yaşlı bir söğüt gölgesinde
dinleniyor soluğum,
göğsüme bastırdığım acılar kadar
derinleşen yaralarım kanıyor...
merhem olmaya gücü yetmeyen
bir kaç hatıra
ve bir kaç dost kelamı
bastırıyor acılarımı...
beş vakit tövbeye varırken
her vakit seni arıyorum
Hakka giderken...
Yardan, yaradana giden yol. İçten dizelerdi, kaleminize sağlık. Sevgiyle.
Tebrik ederim Gökhan Bey. Güzel şiir. 🍀
Hoş geldiniz Gökhan yeniden Edebiyatla'ya