Hakkınız Kalmasın
Sabah doldu pencereye bir avuç
Kalkın silkinin hüzünlerim!
Bir arada durun ey gönül sızılarım.
Bir yanımda kasvet-i hayal,
Bir yanımda kuruntularım...
Avuçlarım bomboş kalsın dertten yana.
Gözlerime gün ışısın,
Güneş yaksın tenimi ıpıslak bir seherde.
Çimenler üzerinde korkudan uçuşan çiğlerim!
Siz de kalın yerlerinizde.
Sizin de hakkınız var şu metruk ömrümden alacak.
En azından bir damla gözyaşımı akıttım.
Bir damlası hüzne yamalanmış gözyaşımı...
Kalkın... Kalkın yerinizden artık
Ne sizindir bu beden,
Ne benim gibi gafil bir fikrin...
Ve varsa ecel, geliyorsa apansız,
Bir akrep olur anılarım, ucuz bir atık...
Hakkınız kalmasın üzerimde,
Kuşlar da uçuşup gitsin artık...
ne demek efendim! çok sağolun çok teşekkür ediyorum... haklısınız insan an geliyor sadece kendine seslenebiliyor başkasına serzenişi hep nafile!!!!
Yalnızlık burcu burcu kokuyor. Binbirinci Gece şiirinden geldi sanırım bu "burcu burcu " sözü." Sıla burcu burcu ille ocağım/Çoluk çocuk hasretinde kucağım/Sana her şeyimi anlatacağım/Otur baş ucuma sor yavaş yavaş" demişti bekir Sıtkı Erdoğan. Şair öyle bir yalnızlık içinde ki sesleneceği kişi bile yine kendisi. Saçları,dertleri bir tek kuşlar var çevresinde. o da herkesin kuşudur. Ama güzel bir şiir yazmış Abdullah Rıdvan kardeşimiz. Can soyadı ise bize biraz daha sevgi duygusu uyandırıyor. Bir bölümünü alayım dedim, hepsi hoştu. Dokunamadım. Tebrikler Can.