Hâlim

Sukût ile terbiye ettim gönül dilini
Sadık yardan feragat ettim merhametini
Yükünü sırtlandım dünyanın, fark etmedim derdini
Kahrına göğüs gerdim, yıkamadım aşkın bendini...


Meğer ise; bend ben olmuşum yar-ı ahbaba
Muktedir olur muyum bu bendi yıkıp da sevaba?
Hep sual ile amel ettim, erişir miyim cevaba?
Bu amele sırt verip de çıkabilir miyim hîsaba?


Hüznü nizam kılmak gerekse ruh-i haliyeye
Dirhemine lanet eyledim zevki yakın eden gölgeye
Sadakatla sebât içindeyim yara, sevgiye
Merhamet kapısında gözüm, bel ki bana da gelir bir hediye...