Halimi Bilmedin

Bunca yıllar peşin sıra hep dolandım
Kendi yerimde saydım buna aldandım,
Feryatlar edip figanları içte kopardım,
Hep ben dedin benim halimi bilmedin,

Hiç benim yerime kendini koymadın,
Bir an olsun bakıp halim anlamadın,
Her yeni günde karaları bel bağladın,
Ateşe doğru gittim hiç halimi bilmedin

Her sözün içimde açtı yara dinmez sızı,
Halin öyle ki içten yaktı oldum laf arsızı,
Âlem yol aldı gitti sen tutturdun çuvaldızı,
Ne söylediysem masum halimi bilmedin,

Sen çoban oldun ben oldum bir koyun,
Her başka sözlerle yaşattın başka oyun,
Düşünceye daldırdın kalmadı beniz boyun,
Sesim çıkmadı seni dinledim halimi bilmedin.

Ben kısa âlemde açmadan solan gülüm,
Koştum peşim sıra kalmadı halim ömrüm,
Tutunacak dalındın sendeydi hep gönlüm,
Her gün öldüm bir kez olsun halim bilmedin...

Ben kısa olan ömrümde sana bağlandım,
Kalan ömrümde seninle olmaktı tek muradım,
Bir kez kendini yerime koy diye yalvardım,
İçimde kor oldu yandı tutuştu halimi bilmedin,

Buna yıl bilmeden beni hep gizli ağlattın,
Sözlerin hançer oldu yüreğimi dağlattın,
Sonunda yalnızlığa mahkûm ettin bağlattın,
Gittim sonsuzluğa doğru hiç halimi bilmedin..