Halk Düşmanı

Karacaahmet'te
bir yalnız adam
Kalabalıklar göz çevirir
Başını kaldırmadan...

Ulu ağaçlar ayakta
Ulu ağaçlar sakin
Ulu ağaçlar anlıyor
Ne çektiğimi...

Kalabalıkta bir yalnız adam
Dışlanmış...
Kınanmış...
Horlanmış...

Karacaahmet'te
bir halk düşmanı...
ayakta ve dik
sessiz kabullenir kaderini...

Karacahmet'te bir fâni
Düşünür, düşünür, düşünür...
Kabre girmeden
Sorguluyor kendini...

Karacaahmet'te o gün
bir ulu ağaçlar gördü beni,
Tuttu ellerimden
Arşa kaldırdı bedenimi...

26.09.2011