Hamak

Her gördüğüm cam buğusuna seni çizer oldum pür dikkat...

İmla hatalarına ilk seni yazarken uydum ben ....

Lanet olsun ...Onu bırak peki sen bunu biliyor musun ...

düşünceye dalarken Senle nefessiz kaldığımda oldu benim...

Ama hiç sitemkar değilim olmadım da soluksuz sevdim seni ....

Kendim ile bir aynada yüz yüze konuşmuşluğumda oldu ..Titreyen gece zifirinsin de .....

Akıp giden zamana set koyamadım biriktiremedim işte bir metal kumbarada..

Elleri boş kalınca anlıyor insan diğer elin sıcaklığını ...avuç içindeki kıvrımlarını özlüyor..

İnsanın canı ten kokusu çeker oluyor .. gözlerinden yaşlar iç çekerken akıyor damla damla ...

Süzülüyor müjgan dan bir zamanlar onun olan dudaklara.....

Bir anda Anlam yükleyemediğin yüklemi devrik cümleler kurar oluyorsun ....

Derme çatma duygular ile mi sevdim ki ben seni ......der iken kendini buluyorsun ....


O zaman beliriyor her şey zihninde işte aşikar..

aşk hamakta sallanırken başlayan tatlı bir rüyaymış...

düşünce anlıyorsun .....