Hamal

Öldürün bu gezen aciz bedeni
Kabuğun içinde özü taşıdım.
Fikrim hamallığa sundu nedeni
Yıllarca ağlayan gözü taşıdım.


Bağladım kaleme yazan elimi
Kırdım kanadımı kırdım dalımı
Sualden sakındım gonca gülümü
Bağrımda sır denen sözü taşıdım.


Vefasız demeyin, Şair yüreği!
Yıkıldı gönlümün ince direği
Zimmete kayıtlı sevda gereği
Gün oldu ateşi közü taşıdım.


Fikir yollarında görüştü esas
Adalet nezdinde olmadı kısas
Cahil mektebinde yaptım ihtisas
Sırtımda yobazı yozu taşıdım.


Saatler zamana fayda etmedi
Doğuştan çektiğim çile yetmedi
Şafaklar sökmedi gece bitmedi
Hüsrana en keskin kozu taşıdım.


Halimi vurursam eğer gerçege
Bilseniz ne dertler düşer merceğe
Bazen savaş açtım sarı çiçeğe
Sevda dağlarından tozu taşıdım.


Bağlarda güllerin sefası çoktu
Sineme durmadan dikeni taktı
Riyakar degildi maskesi yoktu
Gülmeyen bir yetim yüzü taşıdım.


Suya giden yolda kırdım ibriği
Eylül hazanına sardım yaprağı
Attılar üstüme kara toprağı
Nihayet ömrüme güzü taşıdım.

ŞİİRLERİN ŞAİRİ...
2010 / 09:45