Hancı

yalnızlık diyarından geldim
gurbette özlem çok hancı
sevda yorganı serptim üstüme
onu düşte görmek için geldim hancı

vefasızlar sokağından geçerken
yarama tuz bastı bu gamsız
hekim istemez o gelsin yeter hancı
aramaktan yoruldum
bir tas su içip soluk almaya geldim hancı

beklemekten yoruldum
nefes alıp yükümü atmaya geldim hancı
barınamadım ayrılıklar evinde
bulamadım yalnızlar meskeninde
soramadım onu kimselere
ben onu kalbimden söküp atmaya geldim hancı

rüyalarda küsmüş
onu göstermiyor bana
nedendir bilmem
hırsızlar pusu kurmuş bana
bir tek resmi kaldı onuda çalmaya geldiler hancı
söylemesi ne gariptir bilir misin hancı
beklentilerden uzak
sevgiden yoksun
bi çare zavallıyı sevmek istemiyorum demek
unutmak niye bu kadar zor hancı

rüzgara fısıldayarak ona nerdesin demek
delirmek ne kadar kolay sen bilir misin hancı
zaman eskidi ben eskidim
yüzler eskidi mevsimler eskidi
bu sevda hala eskimedi be hancı
yolculuk vakti geldi gidiyorum buralardan hancı

vefasız aşkın seranatını döktüm
kalbimin ağlayan damarlarından
dertlerimi cilt cilt döktüm sana
yordum seni hancı
hanında kalıp aşına ortak oldum hancı
ama sana umutlarımdan başka verecek birşeyim yok
al bu hain kalbi senin olsun be hancı