Hangimiz Daha İnsan

Biten bir gecenin ardından
Bir koşuşturmacadır gider
Ay devrederken ışığını güneşe
Güneş de devralmaya hazırlanır
Ayda ki emanetini...
Bir kısır döngüdür bu
Sürüp gider sessizce...
Gecesiyle gündüzüyle
Karanlığıyla aydınlığıyla
Geçip giden kocaman bir gün daha...



Ya geçip giden o kocaman günün içerisinde
Bizler ne yapıyoruz dersiniz yaşama dair
Bizim yaşamda ki rolümüz ne?
Bence kocaman bir hiç...
Yaptığımız tek şey
Oturduğumuz yerden ahkâm kesmek
İşimiz gücümüz birilerini çekiştirmek
Hep birilerini suçlamak
Bunu yaparken de
Her zaman olduğu gibi
Yüklenilecek bir de günah keçisi bulmak...



Önce devlete yükleniriz
Kızarız, kızarız, kızarız...
Peki o'nu başa getiren kim?
Biz...
Sonra çevreye yükleniriz, pis buluruz...
Peki ya çevreyi kirleten kim?
Yine biz...
Ha bir de kenar mahallelili der yükleniriz...
İşimiz yüklenmek ya...
Bir de günah keçisi bulmak,
Hiç kaçmaz, hemen yazar çizeriz
O da yetmez bir de şiir patlatırız
Şiir ki ne şiir, edeb edebiyat arama
Edebinden uzak mı uzak...
Oysa şair demek önce edep demektir
O yoksa kim ne kadar çok edepli
Ya da, ne kadar az edep/siz
Olduğu da ayrıca tartışılır...



Bazen düşünüyorum da;
Bütün bunlara ne gerek var diye
Seçtiklerimize, seçeceklerimize dikkat etsek
O zaman gelirmiydi bunlar başımıza?
Hayır...
Çevremizi temiz tutmaya gayret göstersek
Pis bulur muyduk etrafı?
Yine hayır...



Gelelim kenar mahalle-li-lere
Öyle diyorlar ya kendilerini beyefendi sananlar
Ben aslında bu sözü hiç sevmiyorum
Bu söz sadece sahibini bağlar diyorum
Gecekondu desek daha doğru olmaz mıydı?



Şimdi soruyorum ben?
Kenar mahalle-li-li nedir diye?..
Hangimiz?
Kenar mahalle-li-li olmadık ki, yeri geldiğinde
Ben eşimin görevi gereği çok oldum aralarında
O dışladığımız
Kenar mahalle-li-li diye adlandırdığımız
Bazılarının da paçavradan söz edercesine bahsettiği,
O insanlar
İnanın birçoğumuzdan çok daha insanlar...



Neyi gördüm onlarda biliyor musunuz?
O tertemiz yüreklerinde ki, saflığı ve duruluğu
Bazılarımız onları dışlarken, onlarsa
Ne yapmaya çalışıyorlardı dersiniz, bizi taklit etmeye
Bizler gibi olmaya
Hiç hak etmediğimiz halde
Sanki onlardan çok üstünmüşüz gibi...
Bize değer verip,
Konuşmalarını dahi özenle, tane tane seçiyorlardı ki
Aman bir pot kırmamak adına...



İşte o zaman annemin,
Kendini bilmezler için,
Sıkça kullandığı bir sözü gelir aklıma
''Öyle bir söz söyle ki, sözünden ibret alsınlar...
Söz söylemesini bilmez isen,
Sükût eyle, seni insan sansınlar...''
O deyimin doğruluğunu,
Ve ne kadar da yerinde kullanıldığını ben
Aralarında yaşadığım o dönemlerde,
Onlarda gördüm...
Çünkü kenar mahalle-li-li diye adlandırdığımız o insanlar,
Bu sözün anlamını,
Biz şehirlilerden çok daha güzel kavramışlar...



Şimdi soruyorum size?
Hangimiz daha şehirli...
Hangimiz daha kenar mahallelili...
Ya da
Hangimiz daha insan/ız



Eğer ki yaşadıkları mekânsa onlara bu adı verdiren
Öyle olmaları,
Sadece ve sadece onların kötü kaderidir
Bu bozuk düzenin onlara yüklediği
Ağır bir vebali...


Serap Sönmez
Kardelen

30.11.2007

Yeni yılın ilk incisi için şiirkolik ve seçici kuruluna çok çok tşkler ediyorum ve tüm şiirkolik ailesinin yeni yıllarını en içten dileklerimle kutluyorum...Saygılarımla...

Not: Bu şiirim,yazdığım o yıllarda kendini beyefendi görüp bir bayan şairimizi küçümseyerek, kenar mahallelili diye adlandırmasıyla kaleme aldığım dizelerdir, saygılarımla...