Hani

Durmadan yağmur yağardı üstümüze...

Sanki ardından yeşeriverirdi masumiyet...

Öyle sararmış bir yalnızlık düşerdi gökten...

Şarkılar koşardı ıssız sokaklar arasında...

Nedense bembeyaz gülüşürdük işte...

Kafani çevirirdin, denizlerin mavisi adam...

Böyle geçerdi yaşam...