Hani Bir Düş Kurardık ya Seninle...

Hani bir düş kurardıkya seninle!!
Sahil kıyısında,
Şirin bir kasaba.
Kırık dökük ufak bir baraka.
Sevda dumanı tütecekti bacasında...




Hani barakanın sol köşesinde
Bacağı kırık bir masa,
Buharı üstünde tüten
Çorbalar koyacaktık,
Bakırdan taslara.
Tam sağdaki köşede,
Kelepir birde karyola...




Hanibir düş kurardıkya seninle!!
El,ele omuz,omuza!!
Sahip çıkacaktık tertemiz sevğimize.
Dokunmayın!yürek bizim, aşk bizim diyecektik
Kem bakışlı gözlere...




Hani hatırlarmısın o günü?
Mevsim yaz,aylardan temmuz.
Temmuzda karlar yağdırmıştın yüreğime!!
Gidiyorum,bekle beni,döneceğim deyişinle.
Oysa dönmeyeceğini bile bile...
Bu gidiş yoktu kurduğumuz düşlerde...




Şimdi bir düş kuruyorum kendimce.
Seni düşünüyorum,umut dolu gözlerle ufka bakarken.
Üşüyorum,kanım donuyor,bulutlar sensizliği haber verirken.
Kurduğumuz düşler geliyor aklıma,
Sahildeki kumlar,dalgalara yenik düşerken.
Ya ben!! Yaben niye yenik düştüm?
Seni böylesine severken....


Dönerim deyipte gittiğin yerden,
Bir selamın bile gelmedi neden?
Ümidim sevincim,her şeyim sendin!
Onuda çok görüp aldın elimden.
Yolumu bekle dedin beklemedimmi?
Yokluğa hasretini eklemedimmi?
Ben seni öyle sevdim öyle sevdimki!!!!
Sen benim bu sevgimi bilemedinmi??



Not"şiirin son kıtası,sanatcı ferdi tayfurun şarkısından alıntıdır.