Hani Sevmemeye Yeminin Vardı

hani sevmemeye yeminin vardı
onu gördün birden çoştun sen gönlüm
ağlayan hayatta gülermi derdin
yanağında gamzeler belirdi gönlüm

eskiden içerdin gamdan kederden
türkülerle horon teptin be gönlüm
yaşarken hep sen ölmek isterdin
dört elle hayata sarıldın gönlüm

gönlüm çoştun sen durma birdaha
can katsan şu dünyada benim canıma
gezerken sen boslukta ben bir avare
şimdi ona sen bağlandın gönlüm