Hanımeli Kokulu Zarf

'Çoğu insan mucizelere inanır
Ben inanmazdım...'

Saniye bile sürmeyen
Kısacık bir göz göze gelme anı...
Ne kadar ilginç
Biri çocuk diğeri ise yetişkin
İki kişinin yaşam çizgileri
Aynada yansıdı görüntüme

Dikkatle bakınca
Kendime çok yabancı değilmişim
Mümkün tabii...

Yaradanın himayesinde
Kaldırımda oturduğu yerde
Huzursuzca sırtını dikleştiren ben miyim

Ki başını yavaşça çevirmesiyle
Yüzündeki masum ifade
Ardına gizlenmiş yetimliğim
Kendi beş yaş gözlerimde


Tek hatırladığım buydu işte...

Bendeki vefayı anlayınca
Yardım isteyen gözler
Onlar da:'Tercih senin' der gibiydi

Ama belki de haklılardı
Taşları oynatarak
Geleceği bizler belirleriz

Yeniden düşündüm de
Yaşamlarımızın içinde
Bir saniyeyi geçmeyen
Tesadüfi karşılaşmalar ya olmasaydı?

Ya gözlerinde çözülmesi çok zor
Esrarengiz bir ifadeyle
Bu sana ait!
Demeseydi

Bilirim bilmesine de
Yaradan umudu en çaresiz anlarda yollar
Daha fazla meraklanmış
Bana bir şey vermekten
Söz etti galiba...

Yavaşça uzatırken
Kayıp giden yıllar öncesi
Elimde ters yüzü görünen yine o sararmış ?zarf'.

Söylediklerine belki bu yürek dayanamazdı
Yinede bağlantı kurmam gerekiyor muydu
Alacağım cevabı tahmin ettiğim halde
Dudağımın kenarını ısırmışım

Sesimde çok güçlü bir eyvallah
Ne yapacağımı bilmez halde
Ellerim dua eder gibi göğsümde
Gördüklerim ve duyduklarım inanmamış
Şaşkınlığımda

Ah ..Ahhh...
Umudun kökü sökülse
İmalı küskünlüğüm ifademde
Bahsederken nasıl bu kadar savunmasız
Ve zayıfım aklım almıyor!

Kısa bir bakışmanın samimiyetinde
Kokladığımı hatırlıyorum
Tanımadığım birinin
'Hanımeli kokusu'


Nasıl biriydi acaba
Neşeli, sakin, konuşkan, ağırbaşlı,espritüel
Ya zaman?
Zaman ondan neleri çalmıştı acaba?

Hala kimseye söylemesem de
Ruhumu sardığı düşüncesi
Bazen onunla atışmak
Birlikte gülmek
Eğlenmek
Ara sıra haylazlık yapmak
Büyüdükçe ciddi konularda
Birbirimize destek olmak
Veya onun mutluluğunu
Hüzünlerini paylaşmak
Hep bunları arzu etmişimdir


Ya bunlara yatkın olmayan yapım
Güçlü egom
Her istediğimi elde etmeye çalışan hırslı doğam...

Ama sanırım eksik olan:
Yalnız kalınca
Kaybetmekten korktuğum
Çocukluğum
Şimdilerde hiçbiri yok
Derin bir özlem duygusundan başka

Olur da ulaşmayı başarırsam
Ebedi hayatta iki parmak gibi yakın
Adımlarım zarif ve sessiz
Yüzümde kocaman bir gülümseme
Rabbim niyetlerimi ve gayretlerimi
Makbul eylesin!...