Hanımeli Ve Küçük Bey

Balık tutan çocuk görmüştü, ayrılığın katledilişini,
Ve şahitti artık soğuk düşlere,
Gözlerini göğe dikmek istemiş,
Olmamıştı,
Bu mahşer kalabalığında bir O duymuştu,
Hanımeli'nin Küçük Bey'e özlemini,

Bir sokak ortası karşılaşmasıydı sanki,
Süzgün bakışlarda,
Kırmızı etekli kız çok masumdu ve ağlıyordu,
Çocuk bakışlı efendisine,
Küçük Bey diyordu,

Kimsesizlik vardı Küçük Bey'in gözlerinde,
Aşk;
Daha çok, sana gelmeme derken,
Umursamıyordu,
Misket avuçlayan elleri,
Çocuksu düşleri ve kavgalarıyla,
Gidiyordu,
Kırmızı etekli kızın,
Yakarışları dalgalarda kırılırken,
Uzaklaşan yolcu vapurlarının,
Küflü güvertelerinde,
Yolcuydu oysa,
Bilmeden.

Düş niyetine,
Düşmüştü Hanımeli,
Senin özlemine,
Ahh Küçük Bey; bilseydin ya,
Kaç umursamaz geceyi, özledi sabah,
An düştü semadan, adın oldu,
İşlemeli mendillere,
An geldi, sen gelmedin,
Yol kesişmeleri sokağına,
Oysa hep bekledi Hanımeli,
Gelmeyişinin yıl dönümlerinde,