Hanzala

hep şehitler makamı buralarda yaşam
nasıl da ağlaşır mezar taşları
ferahfeza bilinmez...
bilinmez başka makam
...
cani bir kasırga...
ömür ağacının yemyeşil yapraklarını döker an-be-an
...
- dağ gibidir her ölüm -
seher vakti okunan salâların...hüznüyle çöker insan
...
minicik elleriyle...
özgürlüğe giydirilmiş çelik korseleri kıran
zorbalığa karşı başkaldırının aşkı...
acının ve açlığın bilgeleri...çilenin alfabesini yazan
çocuklar...
cenneti anımsatan yüzleriyle
ebedler diyarına göç eder...feryad-u figan

-her yeşil düş...ağaç yaprağı değildir-
buralarda
duygular düşünceler kıpkızıl...kan revan
...
çocuklar ölümü...
düşmek sanır salıncaktan
birer birer kaydıkca yıldız gibi
çığlıklar yükselir...
zangır zangır titreyen kara topraktan
...
oysa;
yaşamın tüm orduları yenilsin
özgürlüğe çelik korseler giydirilsin ister
aydınlığın katline ferman çıkaran düşman

bilmez ki;
buz bağlamış yüreklerin
gün ışığı girmemiş beyinlerin
gücü yetmez...!
güneşi söndürmeye hiç bir zaman
...
-karanlık haram Hanzala...! karanlık haram...!
artık büyü
ve ölümü gülerek karşıla
görmezse kimse kanlı sargılarımızı
görür Yüce Yaradan...görür Yüce Yaradan...
...
..
.
biliyorum:
/yürekleriniz...!
kıyama durmuş derviş nefesi gibi sımsıcak
ve abdestli eller misali tertemiz.../

28 Eylül 2001

*bez bebekler de üşür,çatım ajans&baskı
yay,ank,2006