Hâr

I
Her gece korku ile ağlıyor usul usul sıva döken duvarlar,
Her yıl yıkılmaya yeltenip inatla azraillerini kovarlar.

Kıvrılır usulca niş tavanlarında gaz lambasından süzülen hüzün.
Ocaklık başında insan kokuları, ruhuna dokunur çıtırdayan közün.

Gölgelerin şenlendirdiği ışıklar altında, bakın ibrikten süzülen buhara.
Asilce tango icra ederken isterim ki değmesin çıplak ayakları hâra.

Toprak damın üzerinde biten çayırlar bulundukları yerleri yer sanırlar.
Esen yel ile sarmaş dolaş bayırlar, karların altından güneşi her dem tanırlar.