Harb-i Hazân

gece çökeli çok oldu
gözlerine düşeli de.

kırağı vurmuş gülün
bir karga ağlar başucunda.
rüzgar esse kalp duracak
korku yağar gökyüzünden tanıdık nöbetlerle birlikte
artık atılmayacak adımlar geri
kılıçlar kuşanıldı kalkanlar göğüste
savaşın adı hasret
başladığından beri.

esir düşer kanatlarım parça parça
kimini hayat alır kimi dikenlere takılır
gecelerini ısıtır göz yaşların sadece
başka bahçeden gelirken bülbül sesi
buz kalıplarına hapsetmişsin yapraklarını
beni de dikenlerine.
savuramam kılıcımı
her sancı da durmaz göğsümde
çerkes başım ne kaçmayı bilir ne aman dilemeyi
kalkan da duramaz karşısında
bir soluk alır her soluk verişinde
gel gör ki rüzgar değse kanım akar
gece çökeli, başım gider her gece
bir gözlerin var aydınlık
bir daha vurulurum onlara her düşüşümde.

bitmez harb-i hazan
biz bitene kadar.
doymaz kana doymaz gözyaşına
çok tebesüm yetim kalır
çok vuslat gözü yaşlı arkada
kırlangıçlar çoktan uçtu
üveykler zaten buralı
sen de galip olamayacaksın
fayda vermez zaman

gece çökeli çok oldu
gözlerine düşeli de
vur derdim boynumu kim olsa
dilemezdim aman
sensiz ölürsem mahşere kalırz
aman...

yasin kara