Harflerim Sehpaya Çıktı!

Hayat iki renktir sevdiğim,siyahta kaybolur beyazda körolursun
Önemli olan iki renkten yeni yeni renkler doğurmak gerek
Umutları yarınlara yoğurmak gerek

Seni ben doğurdum mısralarımda
Her kelimede ayrı bir özlemle
Şiir şiir bekledim seni kitaplar boyu
Yıllarca taşıdım bu duyguyu

Kıldan yapılmış otoban gibi yasak bir yoldu bizimkisi
İkimiz de el ele yürüdük düşürmeden birbirimizi.
Gün oldu kanuna yenildik, çekildik çeşitli hücrelere
Senin peşine babalar takıldı, ya benimkine! .

İkimizi de satın almak isteyenler oldu
Direndik gücümüzün yettiğince, direnebildiğimizce
Barışı kuşların kanadında biliyorduk istediği yere konabilen
Ve istendiği sürece yaşanabilen!
Kavgamız illegal bir eylemdi yüreğimizde
Bazen taşlı sopalı, bazen de aşk ve sevdalı...
Kiminde durakladık sözlerin bittiği yerde
Tekrar yürüdük kendimize geldiğimizde...

Şimdi bakıyorum da, öyle bir safa geçmişsin ki
Paşan yapmışsın karıncalara ağalık yapan bir sistemi
Seçmişsin tarlalarında ırgatların alınterini inkar eden
Basit bir düşünceyi...

Yazıklar olsun sevdiğim, ben seni dönek mi bilecektim
Boğazıma dolanan urganlara ilmek mi görecektim

Şimdi harflerim sehpaya çıktı yağlı urganlara kurban
Ölüme doğru yürürken şiirin son noktasında vurmak gerek
İnançlarını var gücünle ortaya koymak gerek...

Şiirler bitti sevdiğim, kelimeler ihanetleri yazmaktan usandı
Karanın beyaza, elektriğin tene ihaneti gibi
Darbeler indikçe yüreğime sana yazılan şiirler bitti...

Seni ben doğurdum sevdiğim,
Şimdi yolcu ediyorum tarihin bilinmez yollarına
Kavgasız, eylemsiz bir yaşama...
Yolun açık olsun
Mertsen safında adam gibi durursun!