Harika-i Sevdan

Ahyanen düşer harika-i sevdan yüreğime;
Zaman ve mekânın ayrımından çıkar aklım,
Düşerim uçsuz bucaksız çöllere;
Yanar, erir adeta fuadım...

Bitap düşmüş bedenim,
Ve demli gözlerim...
Bahika eyledi aşkın,
Avare olmuşum ayan...

Zâtın gelir gözlerimin önüne,
Dokunmak isterim delice!
Tenebbüh ederim korku ile...
Taaccüb etmem artık bildiğim hayallere...