Harikalar Diyarı Parkı

Geldim bugün ta kalbine Harikaların

Bir hüzün çöktü üstüne dakikaların

Plastik oturağa kesme taşa seslendim

Bir cıvıltı bir çocuk sesi duymak istedim

Kuşlardan bir iki cık cık duydum anca

Üstümüzde mavi göğü kapatmış branda

Sade su sesi vardı sessiz rüzgârla konuşan

Birde boş gözlerle tepeden bakan apartman

Sahi nerede o şen şakrak sesi çocukların

Kimsesi yok mu bunca oyunun oyuncakların

Nejat Uygur Amfi Tiyatro beşbin kişilik burası

Boynu bükük kalmış acı acı kanıyor yarası

Nasrettin Hoca bu ya göle maya atıyor

Gel gör ki gölde ilaçlık su bulunmuyor

Şaşılacak değil göller hep karaya taşınıyor

Park buldum içinde bir haşarı çocuk yok

Tiyatro buldum içinde bir nefeslik soluk yok

Çar çur olmuş nice harikalar yürek yakıyor

Yaz güneşiyle beraber birde pahalılık yakıyor

Doğru imiş su akar Türk bakar diye

Yükselmek ilerlemek onlara gerilemek biye

Gel arkadaş gezelim acı dondurma tadıyla

Kimi kimsesizliği görelim ağacıyla dalıyla

Masal kahramanları tutsun elimizden

Güliver baksın boş gözlerle üstümüzden

Yolcular sız trenle gezelim bu diyarı

Sahipsiz kalmış Yunusla yürüyelim suları

17 Temmuz 2024

yağmur…