Harp

Harbin ortasında esir ediyorlar beni
bir kolumu hasrete bağladılar
birini gurura
kanımı çekiyorlar iliklerimden
bu kadar acı fazla

Dizlerimin üzerine düşürdüler beni
kan revan içinde.
geçen her an bir kılıç gibi
kesiyor bedenimi
oklar deliyor yüreğimi oklar
ateşten yaldızlı oklar
kanlar akıyor dibime
yüzüme dokunduğun yerlerimden

Kör odalara hapsediyorlar beni
çarmıha gererek yüreğimi
bir elime firkatı çakıyorlar
bir elime mevti
çıyanlar geziyor bedenimde
ayaklarında zehirden topraklarla

Tam yüreğimin ortasına koydular
hasreti
ne aman biliyorlar
ne bir dermandan haber veriyorlar
yanındayken dahi özlediğim yari
bana çok görüyorlar.