Hasanboğuldu Efsanesi

Binbir efsane vardır yaşanan,Kazdağında
Hala dolaşır halkın dilinde, dudağında

Emine ve Hasan'ın aşkları hep anılır
Gür akan şelaleden su içerek kanılır

Hazindir hikayesi dinlersen hüzün çöker
Tutamazsın kendini seni oraya çeker

.............

Edremit'in pazarı çarşamba kurulurmuş
Yıllardır değişmemiş o yerde durulurmuş

Hasan genç, yakışıklı, çalışkan bir bahçıvan
Emine de obalı arısı var yüz kovan

Pazarda bakışırlar aşk düşer yüreklere
Eminesi aklında yapışır küreklere

Hasan ona en güzel meyve sebzeyi verir
Kız da ona dağlardan süt, peynir, bal getirir

Her pazarın sonunda Zeytinli'ye yürürler
Birbirinin gözünde birbirini görürler

Emine obalıdır dağda geçer hayatı
Dağdan ayrı bir günü vegecesi olmadı

Gençler evlenmek için ederler kavl-i karar
Obadan izin ister merakla cevab sorar

Eminenin obası karşı çıkar onlara
Olmaz demezler ama şart koşarlar bunlara

Obaya çıkaracak Hasan kırk kilo tuzu
Başarıp çıkardıktan sonra alacak kızı

Oğlan narin yapılı doğuştan hep ovalı
Emine keklik gibi dağda seken obalı

Aşkı öyle büyük ki düşünmez kabul eder
Alır tuzu sırtına tepeye doğru gider

Sırtında tuz çuvalı Emine'si yanında
Dağa çıkmaya başlar ter boşanır anında

Ter tuzla birleşince haşlar gencin sırtını
Ama kabullenmiştir anlaşmanın şartını

Bozar aniden hava yağmur yağmaya başlar
Tuzlar da eridikçe gencin sırtını haşlar

Dağları iyi bilir Emine önden gider
Hasan alışık değil tuz yakar, takat biter

Akşam karanlık basar kız arkasına bakar
Hasan yoktur geride içine sızı akar

Geri döner aranır karanlıkta göremez
Gün ışır hala yoktur endişeden duramaz

Önleyemez korkunun içini ezmesini
Çayda görür Hasan'a verdiği yazmasını

Yazmanın oyaları suda çiçek misali,
Kız uzatır çınardan kopardığı bir dalı

Uzatıp çeker alır oyalı yazmasını
Bir türlü susturamaz yüreğinin yasını

Anlamıştır,Hasan'ı bu zalim çay almıştır
Sevdiceği,yiğidi bu sularda kalmıştır

Dayanamaz,bir feryat kopar dudaklarından
Yürek nasıl dayansın bu sevdanın narından

Emine'nin kalbini kavuşma aşkı basar
O çınara kendini al yazmasıyla asar

Bu büyük aşka şahit çay ile çay kenarı
O ağaca denilmiş bu Emine Çınarı

Şelale hala orda adı Hasanboğuldu
Emine çınarıyla başında bekler oldu

Obası çok üzülür anıp gözyaşı döker
Hazindir aşıkların sonu yürekler büker

Nil şiir yaptı bunu yüreğinden yanarak
Yad edelim onları fatihayla anarak